Sampai hari ini hati kawan aku masih panas terhadap kakitangan di pejabat tanah itu. Mulut perempuan kau tahu sajalah...
Siap perli-perli tu yang kawan aku tak tahan tu, seolah-olah kawan aku tu yang nak berebut tanah mak dia. Sedangkan pada hakikatnya mak dia yang mendesak kawan aku membawanya ke pejabat tanah. Biasalah pejabat kerajaan Malaya, lepas ditendang dari suatu kaunter ke suatu kaunter yang lain barulah dapat berjumpa jabatan yang betul. Tapi sebenarnya tak betul juga.
"Biasalah tu... bila hari raya anak-anak semua berkumpul uruskan harta pusaka!" Kakitangan pejabat tanah.
Kata pegawai tanah, urusan pembahagian tanah bukannya di pejabat tanah tapi di pejabat peguam. Mak kawan aku berkeras juga minta pegawai tanah uruskan pembahagian tanah. Pegawai cakap tak boleh. Orang muda lawan orang tua. Dah lah orang tua tu buta huruf. Pegawai kerajaan berhujah dengan merujuk undang-undang, kanun apa kejadah sekeliannya, orang tua ni pula tegar dengan kapasitinya sebagai tuan tanah! Dah dia tuan tanah suka hati dialah nak bahagi-bahagi macam mana pun.
"Tak boleh mak cik!" Pegawai tanah sampai berdiri dan angkat tangan tinggi-tinggi.
"Tapi akak mak cik dulu ada buat.. kata dia boleh. Ucu Leha tu ada buat haa tujuh orang anak dia boleh pun..."
"Tak boleh!"
"Boleh! bla... bla..."
"Tak boleh! bla... bla..."
Perbalahan mak kawan aku bersambung dengan adiknya di dalam kereta. Sudahnya kawan aku pujuk mak dia untuk cari peguam dan membuat perjanjian atau wasiat. Atau pun rujuk kepada saudara-mara yang pernah buat urusan tanah. Kawan aku pujuk adik jangan gaduh-gaduh dengan mak, ada orang lain bergaduh adik-beradik sebab nak berebut tanah mak mereka, dalam hal ni mak yang nak bagi tanah buat apa nak gaduh-gaduh.
Kawan aku pun dapatlah ilmu tentang tanah daripada nasihat pegawai tanah tu. Selagi tuan punya tanah tu hidup tak bolehlah dia nak bahagi-bahagikan tanah dia kepada waris-waris yang ramai memandangkan luasnya cumalah sekangkang kera. Kawan aku telah memikirkan logik peraturan tersebut - kalau tuan tanah dah memindah milik semua tanah kepada waris dia nak duduk di mana pula ye tak?
"Maaf cakap ye... kalau tuan tanah dah mati, aaaa waris-waris bolehlah menuntut... tanah satu ekar nak letak 20 nama sederet dalam geran tu pun takpe... kalau lalulah..." Pegawai pejabat tanah.
Siap perli-perli tu yang kawan aku tak tahan tu, seolah-olah kawan aku tu yang nak berebut tanah mak dia. Sedangkan pada hakikatnya mak dia yang mendesak kawan aku membawanya ke pejabat tanah. Biasalah pejabat kerajaan Malaya, lepas ditendang dari suatu kaunter ke suatu kaunter yang lain barulah dapat berjumpa jabatan yang betul. Tapi sebenarnya tak betul juga.
"Biasalah tu... bila hari raya anak-anak semua berkumpul uruskan harta pusaka!" Kakitangan pejabat tanah.
Kata pegawai tanah, urusan pembahagian tanah bukannya di pejabat tanah tapi di pejabat peguam. Mak kawan aku berkeras juga minta pegawai tanah uruskan pembahagian tanah. Pegawai cakap tak boleh. Orang muda lawan orang tua. Dah lah orang tua tu buta huruf. Pegawai kerajaan berhujah dengan merujuk undang-undang, kanun apa kejadah sekeliannya, orang tua ni pula tegar dengan kapasitinya sebagai tuan tanah! Dah dia tuan tanah suka hati dialah nak bahagi-bahagi macam mana pun.
"Tak boleh mak cik!" Pegawai tanah sampai berdiri dan angkat tangan tinggi-tinggi.
"Tapi akak mak cik dulu ada buat.. kata dia boleh. Ucu Leha tu ada buat haa tujuh orang anak dia boleh pun..."
"Tak boleh!"
"Boleh! bla... bla..."
"Tak boleh! bla... bla..."
Perbalahan mak kawan aku bersambung dengan adiknya di dalam kereta. Sudahnya kawan aku pujuk mak dia untuk cari peguam dan membuat perjanjian atau wasiat. Atau pun rujuk kepada saudara-mara yang pernah buat urusan tanah. Kawan aku pujuk adik jangan gaduh-gaduh dengan mak, ada orang lain bergaduh adik-beradik sebab nak berebut tanah mak mereka, dalam hal ni mak yang nak bagi tanah buat apa nak gaduh-gaduh.
Kawan aku pun dapatlah ilmu tentang tanah daripada nasihat pegawai tanah tu. Selagi tuan punya tanah tu hidup tak bolehlah dia nak bahagi-bahagikan tanah dia kepada waris-waris yang ramai memandangkan luasnya cumalah sekangkang kera. Kawan aku telah memikirkan logik peraturan tersebut - kalau tuan tanah dah memindah milik semua tanah kepada waris dia nak duduk di mana pula ye tak?
"Maaf cakap ye... kalau tuan tanah dah mati, aaaa waris-waris bolehlah menuntut... tanah satu ekar nak letak 20 nama sederet dalam geran tu pun takpe... kalau lalulah..." Pegawai pejabat tanah.
No comments:
Post a Comment