Babak 1
Sephia.
Zaman Jepun memerintah.
Seorang lelaki berpakaian compang-camping dan berkaki ayam. Terhendap-hendap, toleh kanan toleh kiri, terbongkok-bongkok. Masuk ke rumah dia. Isteri dia tanya, "Dapat bang?..."
Dia keluarkan sekarung barang dari dalam baju dia. "Gula susah nak dapat... jangan kata gula, semua barang kena catu."
Isteri dia buai anak dalam buaian kain batik.
Babak 2
Dah tak sephia.
Zaman pemerintahan orang Melayu beragama Islam Hadori.
Lelaki pakai segak-segak. Beli barang kat pasar mini. Pasar mini tu kalau tak silap orang Acheh yang punya. Sebakul barang-barang di bawa ke kaunter bayaran.
Awek juruwang tu ambik barang satu-satu, scan barcode, keluar harga kat skrin kemudian resit mula dicetak.
Ada empat peket gula, tiga peket awek tu ambil taruk bawah meja dia, tinggal satu.
Awek tu cakap, "Sekarang ni gula cuma boleh beli satu peket jer.." Awek tu macam khinzir. Senyuman dia macam khinzir.
Orang tu tak jawab apa-apa, keluarkan duit, bayar, ambil beg plastik berisi barang-barang dia. Blah.
Lepas tu iklan diakhiri dengan tagline besar font 72, "MERDEKA TAIK KUCING!"
No comments:
Post a Comment